Challenge test

Challeng test

Testy obciążeniowe ang. challenge test to wg Rozporządzenia (WE) 2073/2005 z poźn. zm. w sprawie kryteriów mikrobiologicznych dotyczących środków spożywczych metody eksperymentalne oceniające zdolność wzrostu lub przeżywania wprowadzonych do produktów mikroorganizmów mogących stanowić zanieczyszczenie tych produktów, w różnych dających się racjonalnie przewidzieć warunkach przechowywania.

• Wynik Challenge test - potencjał wzrostu. Na podstawie tego wyniku klasyfikuje się produkty żywnościowe gotowe do spożycia (RTE ang. Ready-To-Eat) do kategorii:

1.2 – żywność, w której możliwy jest wzrost Listeria monocytogenes (δ+) lub 1.3 – żywność, w której wzrost Listeria monocytogenes jest niemożliwy (δ-). Ponadto wartość potencjału wzrostu pozwala oszacować liczbę Listeria monocytogenes na koniec terminu przydatności do spożycia oraz oszacować liczbę  L. monocytogenes na etapie produkcji w odniesieniu do kryterium 100 jtk/g na koniec terminu przydatności do spożycia, wg poniższych zależności : Liczba L. monocytogenes w produkcie na koniec TPS z uwzględnieniem limitu oznaczania 10 (log 1)=początkowa liczba + δ =1 + δ Początkowa liczba L monocytogenes w produkcie w odniesieniu do limitu 100 jtk/g (log 2) =końcowa liczba - δ = 2 – δ

• Wynik challenge test - tempo wzrostu i długość lagfazy. W przypadku produktów o dodatnim potencjale wzrostu (kategoria 1.2) należy wykonać Challenge test z oceną tempa wzrostu i długości trwania lag fazy. Są to parametry charakteryzujące populację dodanego do produktu patogenu. Tempo wzrostu mówi o tym jaka liczba bakterii przyrośnie w jednostce czasu w produkcie i pozwala oszacować kiedy liczba np. Listeria monocytogenes osiągnie limit 100 jtk/g produktu (najgorszy scenariusz). Oszacowany czas lag fazy (czas kiedy patogen jeszcze się nie namnaża) wydłuża czas osiągnięcia limitu 100 jtk/g wyznaczonego w Rozporządzeniu Komisji (UE) 2024/2895.
• Wynik Challenge test - tempo inaktywacji i parametry kinetyczne inaktywacji. W przypadku oceny działania czynnika inaktywującego drobnoustroje wynikiem Challenge test jest potencjał inaktywacji wyznaczony jako różnica liczby drobnoustrojów przed i po zadziałaniu czynnika niszczącego. Parametry kinetyczne to w przypadku zależności liniowej  współczynniki regresji k lub w przypadku modeli drugorzędowych wartość D i z

Wykonanie Challenge test

Testy obciążeniowe wykonuje się zgodnie z:

PN-EN ISO 20976-1:2019 „Wymagania i wytyczne dotyczące przeprowadzania testów obciążeniowych produktów spożywczych i paszowych - Część 1: Testy obciążeniowe do badania potencjału wzrostu, czasu lagfazy i maksymalnego tempa wzrostu"

PN-EN ISO 20976-2:2022 „Wymagania i wytyczne dotyczące przeprowadzania testów obciążeniowych produktów spożywczych i paszowych - Część 2: Testy obciążeniowe do badania potencjału inaktywacji i parametrów kinetycznych" oraz

W przypadku Challenge test dla Listeria monocytogenes jako uzupełniający traktowany jest dokument obejmujący Wytyczne Techniczne EURL Lm w sprawie testów obciążeniowych i badań trwałości dla oceny trwałości żywności gotowej do spożycia związanej z Listeria monocytogenes v. 4 z dnia 1 lipca 2021

Po kontaminacji produktu znaną liczbą patogenu prowadzi się obserwację odpowiedzi bakterii na cechy wewnętrzne produktu (pH, aktywność wody, dodatek konserwantów, dostępne składniki odżywcze) i zewnętrzne czynniki takie jak temperatura przechowywania, atmosfera gazowa opakowania. Potencjał wzrostu jest dodatni (δ +) a żywność kwalifikuje się jako taką, w która wspiera  wzrost patogenu, jeśli różnica pomiędzy najwyższą oznaczoną w teście liczbą patogenu a liczba początkową wynosi powyżej 0,5 log jtk/g, natomiast jeśli różnica wynosi poniżej 0,5 log jtk/g potencjał jest ujemny (δ -), a żywność kwalifikowana jest jako taką, w która nie wspiera wzrostu patogenu. Testy obciążeniowe z oceną potencjału wzrostu i inaktywacji oraz oceną parametrów wzrostu i kinetycznych paramentów inaktywacji populacji mogą być również wykonane w przypadku innych niż L. monocytogenes zagrożeń mikrobiologicznych.